ვინ ვარ მე? :))

მე თათუკა ვარ. დავიბადე 1996 წლის 6 სექტემბერს. არ მიყვარს როცა სხვა სახელით მომმართავენ (ვგულისხმობ : თათული-ს ან თათა-ს ან კიდევ სხვას) რატომღაც, ამ ხალხს მხოლოდ და მხოლოდ ჩემი სახელის წარმოთქმის დროს უჩნდება ფანტაზიის უნარი. სამაგიეროდ, მიყვარს ჩემი თავი, ჩემი ოჯახი და მეგობრები. ყველაზე მეტად, ჩემი ძმა მიყვარს , საკუთარ თავზე მეტადაც, კი. აი ჩემი თავი კიი... ოოო )) ძალიან მიყვარს. და არ მესმის მათი, ვინც სხვებს საკუთარ თავზე მაღლა აყენებსJ) გიყვარდეს საკუთარი თავი ყველაზე მეტად, არ ნიშნავს იყო უზომოდ თავმოყვარე ან რაღაც მსგავსიJ თუ საკუთარი თავი არ გიყვარს, აბა სხვა ვინ უნდა გიყვარდეს? მოკლედ, ზედმეტად ფილოსოფოსი ვარJ)

ვარ ძალიან მხიარული, (ზოგჯერ არანორმალურად მხიარული, უფრო სწორედ.. გიჟი) მომენტებში ”სწერვა”. ყოველ შემთხვევაში სხვები მეუბნებიან, მე არ ვთვლი ჩემ თავს სწერვად. აბაა ჩემნაირი საყვარელი როგორ შეიძლება იყოს ”სწერვა”?? )) (აი ისევ, მიყვარსს ჩეემი თავიი )) კიდევ, ძალიან ერთგული ვარ, უამრავი მეგობარი მყავს და კიდევ უფრო მეტი მინდა მყავდეს.

ძალიან მიყვარს სკოლა. შეიძლება გასაკვირია, მაგრამ მაინც მიყვარს. იმედი მაქვს სკოლასაც ვუყვარვარJ) მეცადინეობა კი მეზარება, დაა დილას 8ზე ადგომა, მაგრამ ყველაფერს თავისი ხიბლი აქვს. (დილით ადგომის გარდა)

ამ ბოლო დროს რამოდენიმე ენაზე ერთად ვლაპარაკობJ) ანუ, მშობლიურ ენაზე მეტყველების დროს, სრულიად შემთხვევით ვიყენებ რუსულ ლექსიკონს.:)) და ამას იმიტომ კი არ ვაკეთებ რომ ჩემი ცოდნით ”ვიმარიაჟო” (არადა რა ცოდნა, რუსული = ჩინურს ) უბრალოდ ჩვენს ენაში მრავლადაა ბარბარიზმები.

საშინლად მიყვარს სერიალი ”desperate housewives”, ანუ სასოწარკვეთილი დიასახლისები და ”dr.house”. ვერ ვიტან უაზრო ფილმებს, ”დაღეჭილი” შინაარსებით და ბანალური ”happy end”-ებით.

კიდევ, ვარ ემოციური, გიჟი, მომენტებში დებილი, ადვილად ვიჯერებ ყველაფერს, უცებ ვფეთქდები და ვიძახი ათას უაზრობას, ვარ საშინლად უყურადღებო და ზარმაცი. (ოღონდ კარგად ვსწავლობ)))) ) ვგიჟდები facebook-ზე, ჩემს ipod-ზე, შოკოლადის დონატზე და მობილურ ტელეფონზე. კიდევ მიყვარს ჩემი დაქალის ძაღლი. J) კიდევ... .

კიდევ რომ გავაგრძელო დღეს ვერ მოვრჩები, ვერც ხვალ.. და ვერც ზეგ.. J)

Before I leave:)

მოკლედ, როგორც იქნა, მეღირსა სადღაც წასვლა და დასვენება. მაგრამ ეს ყველაფერი ისე სპონტანურად გადაწყდა, რომ ბევრ რამეს ეხლაც ვერ ვიჯერებ:)

ანუ არ მჯერა, რომ ძლივს მოვახერხე მოვშორდე თბილისს.

არ მჯერა, რომ ჩემ დაქალებს ვნახავ და სულ მათთან ერთად ვიქნები ( უბრალოდ, დიდი ხანია არ მინახავს:)) )

არ მჯერა, რომ ბრეკეტები კიდევ არ მომხსნეს (!)

და არ მჯერა, რომ ჩემს უსაყვარლეს ჩემოდანზე ვზივარ, რომელიც სავსეა ჩემი კიდევ უფრო საყვარელი ტანსაცმლით! )) (რომ იტყვიან, "ჩემოდნებზე ზის"-ო მართლა ესე დამემართა:)) პირდაპირი და გადატანითი მნიშვნელობით)

სიტუაცია მარტივია, (ნუ თქვენთვის ნამდვილად მარტივია, და ჩემთვის... რა მოგახსენოთ)) ) ქალაქიდან გასვლის პროცესში მყოფი გოგონა ელვისებური სისწრაფით ბეჭდავს კლავიატურაზე, და იმიტომ, რომ ვერ იპოვა თავისუფალი სკამი (!) დასაჯდომად, მოკალათდა ჩემოდანზე:))

საქმე იმაშია, რომ ცხოვრებაში პირველად ვარ თბილისში 23 ივლისამდე)) ალბათ, ამან გამოიწვია ზიზღი ჩემი მშობლიური ქალაქისადმი:)) ეს ხუმრობით, მაგრამ მართლა აღარ შემიძლია ამ სიცხის და გამონაბოლქვის ატანა:) + ვეღარ ვიტან ინტერნეტს. და ამას ცხოვრებაში პირველად ვამბობ:)) სად არი ეხლა მამაჩემი, გაუხარდებოდა))))

სახლი ისეთი არეულია, რომ ვუყურებ მგონია დღეს ვერ წავალთ (ფუ,ფუ,ფუ :)))) ) დამავიწყდა მეთქვა, რომ მუხაწყაროში მივდივარ.. ოოოოო, როგორ მიყვარს მუხაწყარო:))))

როდის ჩამოვალ? მაშინ, როცა თბილისი მომენატრება.:) მართლა. აბა რა მინდა ამ ბუღში და სიცხეში?:))

ვსოო, მეძახიან! წავედი მე.. მიყვარხართ, მიყვარხართ, მიყვარხართ! და ბედნიერ დასვენებას გისურვებთ:)

თქვენი თათუკაა! )))

TWILIGHT !

არ ვიცი რატომ მომინდა ამ ფილმის განხილვა, მაგრამ ეს ისეთი აქტუალური თემაა, ჩემი აზრი აუცილებლად უნდა გამოვთქვა. შინაარსზე (რომელიც თითოეულმა ჩვენგანმა იცის)საუბარს არ ვაპირებ, პირდაპირ იმას ვიტყვი რისი თქმაც მინდა.
დავიწყებ იმით, რომ არ მესმის რატომ შეიძლება ქონდეს twilight-ს ამხელა რეიტინგი, როცა სხვა, ბევრი ამაზე შინაარსიანი, საინტერესო და რაღაცაზე დამაფიქრებელი, რაღაცის მომცემი ფილმები არსებობენ. მაგრამ ეს ალბათ თინეიჯერული ასაკის ბრალია, არადა მეც თინეიჯერი ვარ და... ნაადრევად დავბერდი?! :)) არა, არა! თავს ბებერს კი არა, ზედმეტადს ახალგაზრდას, პატარა ბავშვს ვუწოდებ, რომელსაც ათასგვარი სისულელის ჩადენა შეუძლია და არანორმალურად საყვარელია. (თავის ქებაც დავიწყე :))) რა ვქნა მიყვარს თავი ჩემი!)) ) მაგრამ ეს ყველაფერი იმის უფლებას არ მაძლევს რომ გავგიჟდე ფილმზე სადაც ვამპირისა და უბრალო (თანაც უხასიათო) გოგონას სიყვარულში სიმპატიური მგელი ერევა (JACOB, ძალიან მომწონსსს))) ) და ამ გოგონას იმდენად აქვს თავგზა აბნეული ( თუ როგორც იწერება))) ) რომ EDWARD-ის ნათქვამზე შენ JACOB გიყვარსო, პასუხობს : კი მარა შენ უფროო.:)) გასაგიჟებელია რა.. და ეს ფილმია რამის მომცემი და ყველაზე შინაარსიანი?! ))))) ხოო რავიცი.. ისე დიალოგებზე მაგრად ვიხალისე. საერთო ჯამში, საყვარელი და გასართობი ფილმია, მაგრამ ყველაფერში ზომიერებაა საჭირო. და თან მე მანდ გასაგიჟებელი (taylor lautner-ის გარდა ) ვერაფერი დავინახე.
მოკლედ, TWILIGHT-ის ფანებო, მე მაპატიეთ, მაგრამ იქნებ თვალები უფრო ფართოდ გაახილოთ და ROBERT-ისა და KRISTEN-ის ახალი walpaper-ების და twilight-ის ნიუსების (რომელიც დარწმუნებული ვარ გადაღეჭილი გაქვთ) მაგივრად, რამე ნორმალური ფილმი იპოვოთ, და რამე გაიგოთ ამ ცხოვრებაზე, სანამ მართლა არ დაგიჯერებიათ რომ ვამპირები არსებობენ.
ღამე ქუჩაში მარტო არ გახვიდეთ, ვიქტორიამ (საწყლი როგორ გადატყდა შუაზე) არ გიკბინოთ.
სულ ეს იყო, მეც მიყვარს twilight , მაგრამ მცირე დოზით))

waka waka !!

ვგიჟდები შაკირას ”waka waka”-ზე.. არ შემიძლია, რომ არ მივუძღვნა ერთი პოსტი ამ გენიალურ კლიპს, სიმღერას და თვითონ შაკირას)) შაკირაზე არ ვგიჟდები და სიმართლე, რომ ვთქვა არც არასდროს გავგიჟებულვარ. მაგრამ ეს სიმღერა საოცარ განწყობაზე მაყენებს, ვერ ვჩერდები და ყოველ მოსმენაზე I'm dancing in my chair :))) .

მინდა ავღნიშნო ისიც, რომ შაკირა ამ კლიპში როა ესეთი ლამაზი არასდროს ყოფილა. თვითონ ცეკვა, ხალხი, შაკირას გენიალური ხმა (რომელიც პირდაპირი ეთერის დროს, რატომღაც იკარგება:)) ) და ფერები (!) შეუდარებელია. ეს სიმღერა ჩემი აზრით, პირდაპირ აფრიკის ჰიმნად უნდა იქცეს.:))

მეტი რა ვთქვა, ვგიჟდები ”waka waka”-ზე ))

აი ეს lyrics, და გენიალური world cup 2010 official video:)))

relatives .. :))

ნათესავები... ნათესავები.. ყოველთვის მიკვირდა და შეიძლება მშურდა კიდეც ჩემი მეგობრების რომლებიც ხშირად იყენებდნენ ფრაზებს : ”გუშინ მე და ჩემი ბიძაშვილები ......(დეიდაშვილები, მამიდაშვილები)”, :ხვალ ბიძაჩემი და ბიცოლაჩემი უნდა ვნახო”, ”გუშინ არ მეცალა ჩემ დიდ ბაბუასთან ვიყავით:”,ზეგ მამაჩემის მამიდასთან მივდივართ...” და ასე შემდეგ:))) ანუ მშურდა (მთლად მშურდაო ვერ ვიტყვი, ცხოვრებაში არავისი შემშურებია, უბრალოდ მეც მინდოდა მათნაირად ვყოფილიყავი) იმათი ვინც ხშირად ნახულობდა თავის ნათესავებს, ერთობოდა მათთან ერთად, და დიიდიი დიიდი ოჯახი ყავდა.
მე მაგ მხრივ განებივრებული არასდროს ვყოფილვარ.. დედაჩემს ერთი და ყავს, გაუთხოვარი. მამაჩემს - ერთი ძმა , უცოლო. :)) ანუ დეიდაშვილი და ბიძაშვილი მე არ მყავს. სულ რაღაც ორი წელია ძმა მყავს, იქამდე დედისერთა ვიყავი. დედაჩემს და მამაჩემს კიდევ ბევრი ბიძაშვილები და დეიდაშვილები ჰყავთ, იმათ კიდევ ბევრი შვილები:)) ანუ სანათესაო საკმაოდ დიდი მყავს მაგრამ რად გინდა.. ვიცნობ ვინმეს? :)) დღეს ვნახე ჩემი ბიძაშვილი (დედაჩემის ბიძაშვილის შვილი) რომელიც ორწლინახევრისაა და იცით რა? პირველად ვნახე:)) მეორე დეიდა (ანუ დედაჩემის ბიძაშვილი) 3 წელია არ მინახავს. ააა, სად ცხოვრობს? თბილისში. :)) დეიდაჩემი (დედაჩემის და) 5 წელია არ მინახავს, საბერძნეთშია. კიდევ დეიდაჩემის ბევრი ბიძაშვილ-დეიდაშვილი საერთოდ არ მინახავს, ისინიც უცხოეთში არიან. იმათ კიდევ ბეევრი შვილი ჰყავთ, არც იმათ ვიცნობ...
მამაჩემის მხრიდანაც იგივე ხდება. მოკლედ, ტვინი წავიღე ამ ოჯახის გენეალოგიით, მაგრამ ალბათ მიხვდით რისი თქმაც მინდა. კარგი, მესმის უცხოეთში მყოფი ნათესავების, ვერ მოდიან აქ, და ვერ ვნახავ. მაგრამ როცა ცხოვრობ თბილისში, და არსებობს უამრავი ტრანსპორტი, დავიჯერო ძნელია წელიწადში ერთხელ მაინც, ადგე, ჩაიცვა , ჩაიხედო სარკეში და უთხრა შენ თავს : ”მე ნათესავები მყავს, წავალ და ვნახავ”. მესმის, რომ დრო ცოტა აქვთ, მესმის რომ ოჯახური პრობლემები აქვთ, მესმის რომ შეხვედრა აქვთ სამსახურში, ისიც მესმის რომ .. ......... !!!! ვიტყუები ! :) არ მესმის რატომ შეიძლება სულ პრობლემა ქონდეთ, არ მესმის რატომ შეიძლება სულ სამსახურში იყვნენ გამოკეტილები, არ მესმის სულ დაკავებული როგორ უნდა იყო..
სამეგობრო წრე უუუუუზარმაზარი მყავს, მაგრამ ნათესავი მაინც სხვაა. მითუმეტეს როცა მაგდენი გყავს:)) არა, არ მაქვს პრობლემა, თუ არ უნდათ ვერ დავაძალებ, მაგრამ სინდისიც კაი საქმეა:))) თუ ნამუსი.. როგორც ამბობენ. it doesn't matter now.:))
იცით რას დავაკვირდი? ჩემი ყველა პოსტი ღამის საათებშია დაწერილი.:)) თუმცა არ მიკვირს. დღე, ჩემებთან ერთად ვარ:) არა, ნათესავებთან არა. მ ე გ ო ბ რ ე ბ თ ა ნ : ))
რომლებიც სულ დაკავებულები არ არიან, და ოჯახში ”პრობლემები” არ აქვთ :))